ἀκλείδιν

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀκλείδιν

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

ἀκλείδιν ἐπίθ. οὐδ. Πόντ. (Κερασ.) ἀκλείδ’ Πόντ. (Ὄφ. Χαλδ.)

Ετυμολογία

Ἐκ τοῦ στερητ. ἀ- καὶ τοῦ ρ. κλειδώνω. Περὶ τοῦ σχηματισμοῦ ἰδ. ἌνθΠαπαδόπ. ἐν ᾽Αθηνᾷ. 37 (1925) 167 κἑξ.

Σημασιολογία

Τὸ μὴ κλειδωμένον, ἀκλείδωτον, ἀνοικτὸν ἔνθ’ ἀν.: ᾿Εφῆτες τ᾿ ὁσπίτ’ ἀκλείδ’ ταὶ πάς Ὄφ. ᾽Ακλείδ᾿ ἔν’ τὸ ξεραντέρ’ (ξηραντήριον, ἀποθήκη δημητριακῶν) αὐτόθ. ᾿Ακλείδ παραθύρ Χαλδ. || ᾎσμ. Νὰ ’βρῶ τὰ πόρτας ἀνοιχτά, τὰ παραθύρ ἀκλείδ Κερασ.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/