ἀνακατάλογος

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀνακατάλογος

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

ἀνακατάλογος ἐπίθ. Πελοπν. (Γέρμ. Μάν Οἴτυλ.) ἀνικατάλαγους Λέσβ.

Ετυμολογία

Ἐκ τοῦ ἐπιρρ. ἀνάκατα καὶ τοῦ οὐσ. λογή. Τὸ ἀνικατάλαγους ἐξ ἀφομ. τοῦ ο πρὸς τὸ προηγούμενον α.

Σημασιολογία

Ὁ ἐκ διαφόρων εἰδῶν συγκείμενος, ἀνάμεικτος ἔνθ’ἀν. : Καιρὸς ἀνακατάλογος (ἄστατος, πότε ἥλιος, πότε ἀέρας, πότε βροχὴ) Γέρμ. Μάν. Λάχανα-πράματα ἀνακατάλογα Μάν. Καρύδιˬα κιˬ ἀσκάδιˬα ἀνακατάλογα (ἀσκάδιˬα=ἰσχάδια, σῦκα ξηρὰ) αὐτόθ. Συνών. ἀνακατεμένος (ἰδ. ἀνακατεύω), ἀνακατερός, ἀνακατωμένος (ἰδ. ἀνακατώνω).

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/