ἄφταιχτος
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἄφταιχτος
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίθετο
Τυπολογία
ἄφταιχτος ἐπίθ. πολλαχ. καὶ Πόντ. (Οἰν.) ἀνέφταιχτος Πελοπν (Μάν.) ἄφταιγος πολλαχ. ἀνέφταιγο Τσακων. ἄφτιγους Θρᾴκ. ἄφτιους Εὔβ. (Στρόπον.) ἄφταιστος ΓΒλαχογιάνν. Λόγοι κι ἀντίλογ. 23.
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ ἀρχ. ἐπιθ. ἄπταιστος. Παρὰ Δουκ. τύπ. ἄφταιστος. Διὰ τὸν τύπ. ἀνέφταιχτος ἰδ. ἀ- στερητ. 1 δ.
Σημασιολογία
Ὁ μὴ πταίων ἢ ὁ μὴ πταίσας ἔνθ’ ἀν.: Κοντὰ ᾿ς τὸ φταίχτη παιδεύεται καὶ ὁ ἀνέφταιχτος Μάν. Συνών. ἀθῷος 1, ἀναίτιος 1, ἀντίθ. φταίχτης.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA