βραχοκαταλύτης

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

βραχοκαταλύτης

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

βραχοκαταλύτης ἐπίθ. ΑΒαλαωρ. Ἔργα 3,369 καὶ 391 βραχουκαταλύτ’ς Θρᾴκ. (Αἶν.)

Ετυμολογία

Ἐκ τῶν οὐσ. βράχος καὶ καταλὺτης ἢ τοῦ οὐσ. βράχος καὶ τοῦ ρ. καταλυˬῶ.

Σημασιολογία

Ὁ δυνάμενος καὶ βράχους νά καταλύσῃ, δυνατός, ἰσχυρός: ἔνθ᾽ ἀν.: Ποιήμ. Τοῦ Φλώρου τ᾿ ἀγριόπαιδο, τὸ βραχοκαταλύτη, ποῦ μ’ ἕνα γρόθο ἐσκότωσε τριέτικο δαμάλι ΑΒαλαωρ. ἔνθ᾽ ἀν.: 3,369. Κι ὁ Λάμπρος ὁ ἀλύγιστος, ὁ εἰκοσιχρονίτης, ὁ δεντροξεθεμελιˬωτής, ὁ βραχοκαταλύτης ΑΒαλαωρ. ἔνθ’ ἀν. 3, 391. Συνών. πετροκαταλύτης.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/