ἀντικατάλλαγος

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀντικατάλλαγος

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Επίθετο

Τυπολογία

ἀντικατάλλαγος ἐπίθ. ΚΘεοτόκ. Βιργ. Γεωργ. 5 ΚΚαραβίδ. Δωρ. ᾆσμ. 53

Ετυμολογία

’Εκ τῶν προθ. ἀντὶ καὶ κατὰ καὶ τοῦ οὐσ. ἀλλαγὴ ἢ ἐκ τοῦ μεταγν. ἐπιθ. ἀντάλλαγος ἐπὶ τῆς σημασίας τοῦ ἄνταλλος καὶ τῆς προθ. κατὰ ὑπεισελθούσης κατά τινα ἀναλογίαν.

Σημασιολογία

1) Ὁ μὴ σταθερός, ὁ ταλαντευόμενος, ἰδίᾳ ἐπὶ ἀνέμου ὁ πνέων ἐναλλὰξ κατ᾽ ἀντίθετον διεύθυνσιν ΚΚαραβίδ. ἔνθ᾽ ἀν.: ᾎσμ. Μὲ ἄνεμο ἀντικατάλλαγον σὰν τῶν δασῶν τὰ φύλλα χινοπωριˬάτικα ὡς θροοῦν καὶ σέρνονται ᾽ς τὴν τύχη, ἔτσι οἱ λαοὶ ἐπαράδερναν . . . 2) ’Αντίθετος κατ’ ἐναλλαγὴν ΚΘεοτόκ. ἔνθ’ ἀν. Καὶ ὁμοίως ’ς ἀντικατάλλαγες χρονιˬὲς δὲ θὰ δουλεύης (δηλ. τὸν ἕνα χρόνο θὰ δουλεύῃς, τὸν ἄλλον ὄχι).

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/