ἀντιλογία

Ενότητα:

Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών

Λήμμα

ἀντιλογία

Τύπος

Λήμμα

Μέρος του λόγου

Ουσιαστικό

Γένος

Θηλυκό

Τυπολογία

ἀντιλογία ἡ, λόγ. κοιν. καὶ Πόντ. (Κερασ.) ἀντιλογίγιˬα Πόντ. (Κερασ.) ἀντιλογιˬὰ Ἤπ. (Τσαμαντ.) Μακεδ. (Φλόρ.) Πελοπν. (Καλάβρυτ.) κ. ἀ. ᾽ντιλογιˬὰ Ἤπ͵ ἀντιλουιˬὰ Ἤπ. (Ζαγόρ.) Μακεδ. (Γκριντ.)

Χρονολόγηση

Αρχαίο

Ετυμολογία

Τὸ ἀρχ. οὐσ. ἀντιλογία.

Σημασιολογία

1) Ἀντίρρησις λόγ. κοιν. καὶ Πόντ (Κερασ.): Χωρὶς ἀντιλογία κοιν. Νὰ ζητήσῃς ὅ,τι νὰ θελήσῃς, γιˬατὶ θὰ σοῦ δοθῇ χωρὶς δεύτερο λόγο καὶ ἀντιλογιˬὰ Ἤπ. || Φρ. Εἶναι ὅλο ἀντιλογία (ἐπὶ τοῦ διαρκῶς διαφωνοῦντος καὶ ἀντιλέγοντος) κοιν. Συνών. ἰδ. ἐν λ. ἀντίκρισι. 2) Ἀπάντησις, ἀπόκρισις Ἤπ. (Ζαγόρ. Τσαμαντ κ. ἀ.) Μακεδ. (Γκριντ. Φλόρ.) Πελοπν. (Καλάβρυτ) κ.ἀ.: ᾌσμ. Δώδικα χρόνους κάνει μέσα ’ς τὴ Φραγκιˬά, οὐδὲ χαρτὶ μοῦ στέλνει κιˬ οὐδ’ ἀντιλουιˬά Ἤπ. (Ζαγόρ.) Μακεδ. (Γκριντ.) Κιˬ αὐτοὶ τοὺν ἀποκρίνουνται κιˬ ἀντιλογιˬὰ τοὺν δίνουν Μακεδ. - Ποίημ. Κιˬ ὁ Κωσταντῆς λαβαίνοντας τὸ μήνυμα τῆς κόρης τῆς ἔστειλε γιˬ᾿ ἀντιλογιˬὰ φλωρὶ Κωσταντινᾶτο ΧΧρηστοβασ. Ἀγάπ. 2, 81 Συνών. ἀντίλογος 2.

Creative Commons

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/