ἀφήγημα
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀφήγημα
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Ουδέτερο
Τυπολογία
ἀφήγημα τό, Τσακων. ’φήγημα Προπ. (Ἀρτάκ. Πάνορμ.) ’φήημα Κάρπ. Τῆλ.
Χρονολόγηση
Αρχαίο
Ετυμολογία
Τὸ ἀρχ. οὐσ. ἀφήγημα.
Σημασιολογία
1) Διήγημα Κάρπ. Τῆλ. Τσακων.: ᾎσμ. Νά βγ’ ἄκουσμα ’ς τὴν γειτονιὰ καὶ ’φήημα ’ς τὴν χώρα καὶ ’ς τ’ ἀρμαστοῦ μου τὴν αὐλὴ δάκρυˬα καὶ μοιρολόγιˬα Κάρπ. 2) Ὑποκείμενον κοινῆς ὁμιλίας καὶ ψόγου ἰδίᾳ ἐπὶ γυναικὸς Κάρπ. Προπ. (Ἀρτάκ. Πάνορμ.): ’Φήγημα τὸν ἔχ’να (ἔχουν) Ἀρτάκ. Πάνορμ. ’Φήημα σ’ ἔχει ὁ κόσμος Κάρπ.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA