ἀπαντὴ
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀπαντὴ
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Θηλυκό
Τυπολογία
ἀπαντὴ ἡ, Πόντ. (Ἀργυρόπ. Κερασ. Κοτύωρ. Σάντ. Χαλδ.) ἀπαdὴ Πελοπν. (Κάμπος Λακων. Μάν.) ἀbαdὴ Ἰμβρ.
Ετυμολογία
Τὸ μεταγν. οὐσ. ἀπαντή.
Σημασιολογία
1) Προϋπάντησις, ὑποδοχὴ Πελοπν. (Κάμπος Λακων. Μάν.) Πόντ. (Ἀργυρόπ. Κερασ. Κοτύωρ. Σάντ. Χαλδ.): Πάμε ’ς τὴν ἀπαdὴ τοῦ δεῖνα Λακων. ᾿Επήγαμε ’ς σὴν ἀπαντήν ἀτ’ Χαλδ. ᾽Εξέβα ’ς σὴν ἀπαντήν ἀτ’ Κοτύωρ. Χαλδ. Πβ. ἀπαντοχὴ 2. 2) Ἡ σύντομος ὁδὸς τὴν ὁποίαν ἀκολουθεῖ τις διὰ νὰ προφθάσῃ ἄλλον προπορευόμενον Ἴμβρ.: Τρέχα ἀb’ d’ ἀbαdὴ νὰ dοὺ bρουφτά’ς. Ἡ λ. καὶ ὡς τοπων. Νάξ. (Φιλότ.)
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA