Ξεφύλλισμα pdfγομαριˬὰ
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
γομαριˬὰ
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Θηλυκό
Τυπολογία
γομαριˬὰ ἡ, Θήρ. Ἤπ. Κρήτ. (Βιάνν.) Χίος (Ἐγρηγόρ. Πισπιλ. Φυτ. κ.ἀ.) γουμαριˬὰ Θεσσ. (Ἀνατολ. Γερακάρ. Μαυρέλ. Φωτειν. κ.ἀ.) Πάρ. Σάμ. Στερελλ. (Γαρδίκ.) γομαρὲ Δ. Κρήτ. γομαρὰ Κρήτ. (Ἅγιος Γεώργ. Βιάνν. Μεραμβ.) γομαρκὰ Κύπρ. (Μένοικ.) γουμαρκὰ Κύπρ.
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ οὐσ. γομάρι. Διὰ τοὺς τύπ. γομαρὲ - γομαρὰ πβ. Γ. Χατζιδ., Ἀθηνᾶ 6 (1894), 36 κἑξ. καὶ Γλωσσολ. Μελέτ., 1, 149.
Σημασιολογία
1) Φορτίον ὄνου Κύπρ. (Μένοικ.) Στερελλ. (Γαρδίκ.) β) Πᾶν φορτίον γενικῶς, ἰδιαιτέρως δἐ μεγάλον Κρήτ. (Ἅγιος Γεώργ. Μεραμβ.) Κύπρ. Πάρ. Χίος (Ἐγρηγόρ. Πισπιλ. Φυτ. κ.ἀ.) Ἤκαμα μιˬὰ γομαριˬὰ gάρβουνα ἀπὸ ἁσφέdαμους gαὶ ἤβγαλα τὸ μεροκάματον Φυτ. Ἤκαμα μιὰ γομαρὰ πατάτες (ἤκαμα = παρήγαγον) Ἄγιος Γεώργ. Ἐγιˬὼ ἤμουν ξυροφόρος ταὶ τὴμ μιˬὰγ γομαρκὰν ἔκαμνά τες θκυˬὸ ταὶ τώρα π-πέφτουν (ξυροφόρος = εξυλοφόρος) Κύπρ. Συνών. φόρτωμα. γ) Δέμα ἐκ κλάδων ἢ ἐνδυμάτων Θήρ. (Οἵα) Χίος (Ἐγρηγόρ. Πισπιλ. Φυτ.): Ἐφόρτωσα τέσσερες γομαριˬὲς ᾽ς τὸ μουλάρι Χίος. Εἶχα μιˬὰ γομαριˬὰ φυλλάες ᾽ὰ σκεπάσω τὸ κατώι gαὶ ἐκλέψα dες (φυλλάες = φυλλάδες, κλαδιά πικροδάφνης, ᾽ὰ = νὰ) Φυτ. Ἔφερε μιˬὰ γομαριˬὰ ξύλα Ἐγρηγόρ. Πέτρωσε τὲς γομαριὲς ἀπάνω ᾽ς τ᾽ ἄερα, νὰ μὴν τὰ πάρῃ ὁ ἀγέρας (πέτρωσε = σκέπασε μὲ πέτρες) Πισπιλ. Συνών. δεμάτι. 2) Ὡρισμένη ποσότης, καρπῶν συνήθως, λαμβανομένη ὡς μέτρον Κρήτ. (Βιάνν. κ.ἀ.) Σάμ.: Μιˬὰ γομαρά σ᾽τάρι Βιάνν. Ἔ, μουρέ, ποῦ εἶι ᾽κεῖνα τὰ βιλαέτιˬα! Γουμαριˬὲς λάδιˬα κὶ κρασιˬὰ εἴχαμι Σάμ. 3) Μεταφ., ἀναιδὴς καὶ ἀγενὴς συμπεριφορά Ἤπ.: Μὄκαμε μιˬὰ γομαριˬά, κιˬ ἀπὸ τότε δὲ θέλω νὰ τὸν ξέρω. Συνών. ἀγένεια, ἀπανθρωπιˬά, ἀρκουδιˬά, γαιˬδουριὰ 2, γαιˬδουριλίκι, γαιˬδουροσύνη, *γαιˬδουρότη, γομαρίλα 2, γουρουνιά, γυφτιˬὰ 4, γυφτίλα 2, γυφτιλίκι 1, γύφτισμα, χωριˬατιˬά, άντιθ. εὐγένεια. β) Ὕβρις πρὸς γυναῖκα Ἤπ.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA
