ἄγιˬασι
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἄγιˬασι
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Ουσιαστικό
Γένος
Θυληκό
Τυπολογία
ἄγιˬασι ἡ, Πελοπν. (Ἀρκαδ. Βαμβακ. Καλάβρυτ. Κοσμ. κ.ἀ.)
Ετυμολογία
Ἐκ τοῦ ρ. ἁγιˬάζω.
Σημασιολογία
1)Ὁ δι᾿ ἡγιασμένου ὕδατος ραντισμός, ὁ ἁγιασμὸς Πελοπν. (Ἀρκαδ.):Ἡ ἡμέρα τῆς ἄγιˬασις. Ἡ ἅγιˬασι εἶναι παραμονὴ τὰ Φῶτα (ὡς κατ᾿ ἐξοχὴν ἁγιασμὸς θεωρεῖται ὁ γινόμενος διὰ τοῦ μεγάλου ἁγιασμοῦ τὴν προηγουμένην τῶν Θεοφανείων ἡμέραν. Πβ. ἁγιˬασμὸς 1). 2)Τὸ ἡγιασμένον ὕδωρ, τὸ ἁγίασμα Πελοπν. (Ἀρκαδ.):Θὰ πάρω ἅγιˬασι ἀπὸ τὴν ἐκκλησιˬὰ ν᾿ ἁγιˬάσω τὰ χτήματα. 3)Ἡ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων τὴν 6ην Ἰανουαρίου, καθ᾿ ἣν τελεῖται καὶ κατὰ τὴν παραμονὴν καὶ τὴν αὐτὴν ἡμέραν ὁ μέγας ἁγιασμὸς Πελοπν. (Βαμβακ. Καλάβρυτ. Κοσμ. κ.ἀ.):Ποῦ ἤσουνα τὴν ἅγιˬασι; Καλάβρυτ. Περιμένει τῆς ἅγιˬασις τ᾿ ἀλλουνοῦ χρόνου ν᾿ ἁγιˬαστῇ, ν᾿ ἁγιˬάσῃ καὶ τὰ ροῦχα του Κοσμ. Φεύγουν οἱ καλλικάντζαροι τῆς ἅγιˬασις γιὰ νὰ ξανάρθουν τοῦ χρόνου τὰ Χριστούγεννα Βαμβακ.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA