ἀθῷος
Ενότητα:
Διαλεκτικό υλικό των εκδεδομένων τόμων του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης της Ακαδημίας Αθηνών
Λήμμα
ἀθῷος
Τύπος
Λήμμα
Μέρος του λόγου
Επίθετο
Τυπολογία
ἀθῷος ἐπίθ. κοιν. καὶ Πόντ. ἀθῷγος Πόντ. ἀθῳγος Πόντ. ἀνθῷς Πελοπν (Ἀρκαδ. Καλάβρυτ. Μεσσ.) ἀθ-θῷς Κάρπ.
Χρονολόγηση
Αρχαίο
Ετυμολογία
Τὸ ἀρχ. ἐπίθ. ἀθῷος. Οἱ τύπ. ἀνθῷς καὶ ἀθ-θῷς ἐν. παρετυμ. πρὸς τὸ ἄνθος - ἀνθὸς - ἀθθός.
Σημασιολογία
1. Ὁ ἀπηλλαγμένος ἐνοχῆς, ὁ μὴ ἔνοχος, κοιν. καὶ Πόντ.: Ἄδικα τὸν ἀνακατεύουν, γιˬατὶ εἶναι ἀθῷος. Τὸν ἔβγαλαν ἀθῷο (ἀπήλλαξαν αὐτὸν ἐν δικαστηρίῳ πάσης ἐνοχῆς) κοιν. ᾿Εγὼ εἶμαι ἀνθῷς ἀπ’ τοῦτο ποῦ μοῦ λές Καλάβρυτ. Ἐκεῖνος ἀθῷος ἐξέβεν (ἐβγῆκεν, ἤτοι ἀπεδείχθη) Πόντ. Ἀθῷον καρδίαν ἔ’ αὐτόθ. 2) Βλὰξ Πελοπν. (Ἀρκαδ.) Συνών. ἀγαθὸς 3.
Creative Commons
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές - CC BY-NC-SA