Τεκμήρια από Όλα τα κέντρα
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Σύνολο: 316214
Ilissus, Stadium, Bridge of Hadrian, Athens, Protestant Cemetary
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφή
Images narratives ionniennes du XIXe siecle et abstraction de l espace: Solomos, Polylas, Theotokis
Ενότητα: Άρθρα του Περιοδικού Νεοελληνικά Ιστορικά του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών
1
Immortality, the Theory of Forms and the «Twin Pillars of Platonism»
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Στο άρθρο αυτό υποστηρίζεται ότι οι δύο θεμελιώδεις αντιλήψεις της Πλατωνικής Πολιτείας, η αθανασία της ψυχής και η θεωρία των ιδεών, τις οποίες ο Cornford περιέγραψε, με την περίφημη πλέον διατύπωση, ως τους «δυο πυλώνες του Πλατωνισμού», στην πραγματικότητα ήταν κάτι που ο ίδιος ο Πλάτων το αντιμετώπιζε ως προβληματικό από πολλές απόψεις. Σε ότι αφορά την θεωρία των ιδεών, θεωρώ πως, όπως φαίνεται και από τον Πλατωνικό Παρμενίδη, ο Πλάτων υπερασπίζεται απλώς «κάτι σχετικό» με την θεωρία των Ιδεών. Και πόσο μάλλον πού, πιθανώς υπό την επιρροή της συνεχιζόμενης συζήτησης με τον Αριστοτέλη, εκείνο πού διατηρεί όταν πια γράφει τους Νόμους, είναι περισσότερο μια θεωρία του πως οι ιδέες καθ' εαυτές ενυπάρχουν στα επιμέρους όντα παρά μια θεωρία των ιδεών πού θεωρούνται καθ' αυτές όντα. Ή, για να το θέσουμε αλλιώς, ο Πλάτων έχει διατηρήσει ένα βασικό στοιχείο από την αρχική θεωρία, δηλαδή την οντολογία των ιδεών, εγκαταλείποντας την αντίληψη περί των ιδεών ως ανώτερων όντων. Σε ότι άφορά δε την ψυχή, υποστηρίζω ότι ο Πλάτων απορούσε έως το τέλ...
Implications jumélées des sentiments esthétique et religieux
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Implications philosophique de la présence de l' existence humaine dans l' univers cosmique
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
«Κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ' ην αεί και εστίν και εσταί πυρ αείζωον, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα» (Ηράκλειτος Β 30). Από την εποχή του Ηρακλείτου, που πρώτος αφαίρεσε από τον κόσμο την ηρεμία και την ακινησία, ως σήμερα ο κόσμος αλλάζει ακατάπαυστα· το ενδιαφέρον για τη σημερινή ανθρωπότητα είναι ότι σ΄ αυτή την αλλαγή ο άνθρωπος δεν είναι πια θεατής, αλλά συνεργός. Το θαύμα όμως αυτής της συνεργίας εγκυμονεί κινδύνους, αν και εφόσον η κοσμοποιητική ανθρώπινη δραστηριότητα τείνει να γίνει «ύβρις». Η μελέτη επιχειρεί μια φιλοσοφική ερμηνευτική αυτής της ανθρώπινης παρουσίας, με νοηματοδότηση των ποικίλων σημασιών του όρου κόσμος, πρόκριση της περιέχουσας την έννοια της τάξης (αναφορές στον αισχυλικό Προμηθέα, τον πλατωνικό Τίμαιο και στον Αριστοτέλη) και κατάληξη στην ιδέα της πνευματικής ελευθερίας, επικοινωνιακής και ομόλογης με βασικές αξίες της ανθρώπινης εγκόσμιας παρουσίας....
Implikationem und fur die Praxis bedeutsame Konsequenzen der rationalen Theorie der Freiheit
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η ορθολογική θεωρία της ελευθερίας διατυπώθηκε την εποχή του ορθολογισμού, τον 17ο αιώνα. Όμως ο ορθολογισμός με την πλατειά ση¬μασία της λέξης, δηλαδή με τη σημασία που έχει ο όρος αυτός εδώ, δεν συμπίπτει με τον Καρτεσιανισμό ούτε με τη σχολή που διδάσκει ότι το συνειδέναι, για να συλλάβει την πραγματικότητα μέσω της εμπειρίας, χρησιμοποιεί «ασυνείδητα» προεμπειρικά a priori νοήματα και υπακούει σε προεμπειρικούς και υπερεμπειρικούς νόμους, που διαμορφώνουν την εργασία του συνειδέναι και κατά προέκταση το γίγνεσθαι του περιβάλλοντος μας κόσμου. Ο ορθολογισμός χαρακτηρίζεται πλατύτερα και καλύτερα ως φιλοσοφική άποψη, που πρεσβεύει την χωρίς εξαίρεση ισχύ της αρχής του αποχρώντος ή προσδιορίζοντος λόγου, η οποία εκτείνεται τόσο σε εσωτερικά, ψυχικά φαινόμενα όσο και σε εξωτερικά, φυσικά. Την αναγκαιότητα του κατ' αρχήν απεριόριστου «λόγον διδόναι» διαπιστώνει και αποδέχεται η συνείδηση, συνειδητοποιώντας οτι το προερχόμενο χωρίς λόγο — ή αιτία — εκ του μη όντος στο ον προέρχεται από το μηδέν και ότι η προέλευση ενός όντος εκ του μηδενός ε...
In defense of Medea: a legal approach to Euripides
Ενότητα: Μελέτες Ιστορίας Δικαίου
D. Leāo: Υπερασπίζοντας τη Μήδεια. Μία νομική προσέγγιση στον Ευριπίδη O συγγραφέας αναλύει τις ειδικότερες νομικές παραμέτρους που συμβάλλουν στην κατανόηση της ευριπίδειας τραγωδίας. Εκκινώντας από την αποτίμηση του «γάμου», μεταξύ Ιάσωνα και Μήδειας, σύμφωνα με τα αττικά νομικά ήθη, εκτιμά ότι ο γάμος αυτός στηρίχuηκε απλώς και μόνον στους όρκους που δόθηκαν στην Άρτεμι και Θέμιδα και όχι σε κάποια έννομη τάξη. Το γεγονός της διαφορετικής καταγωγής τους από τον τόπο της εγκαταστάσεώς τους αποδεικνύεται ένα ακανθώδες πρόβλημα, τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους απογόνους τους. Η λύση που προκρίνει ο Ιάσωνας στην τραγωδία, δηλαδή ο χωρισμός του από τη Μήδεια με μονομερή δήλωσή του, αν και σύμφωνος με τα αθηναϊκά νομικά δεδομένα, αιτιολογεί απολύτως, -λόγω των παρενεργειών νομικής και κοινωνικής φύσεως που συνεπάγεται για τη Μήδεια και τα τέκνα της,- τη δυσχερή θέση της Μήδειας. Για τη διατύπωση των προεκτεθέντων συμπερασμάτων εξετάζονται διεξοδικά τα ακόλουθα νομικά ζητήματα. 1. Η θέση της γυναίκας στην αθηναϊκή κοινωνία με βάση κυρί...
Index Lectionum in Universitate studiorum Jagellonica a die 1 Octobris anno MDCCCXXVI. Ad medium mensem Julii anno MDCCCXXVII. Instituendarum. Cracoviae. Typis Universitatis
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση - Ενότητα αρχείων KEMNE
Δεν υπάρχει περιγραφή
Individualité et identité personnelle dans le débat bioéthique et biojuridique
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Η φιλοσοφική έννοια που χρησιμοποιείται πιο συχνά στον χώρο της βιοηθικής και βιοδικαιικής επιστήμης, είναι η έννοια της ατομικότητος, έννοια η οποία αναφέρεται στο πρόσωπο. Πολλές είναι οι αιτίες «επαναπροσέγγισης» της έννοιας αυτής, η οποία επί μακρόν απετέλεσε αντικείμενο συζητήσεων στη δυτική διανόηση. Μια πρώτη αιτία αφορά τη γενική αποδοχή, ότι προσδίδεται στο πρόσωπο, νοημένο ως άτομο και υποκείμενο, ηθική και νομική αξία. Εάν λοιπόν πολλοί θεώρησαν ότι η έννοια πρόσωπο θα ήταν δυνατόν να αποβεί ένα είδος «έσχατου σημείου συνεννόησης» στο χώρο της βιοηθικής και βιοδικαιικής επιστήμης, πολύ σύντομα αντιλήφθηκαν το σφάλμα τους κατά τη χρήση της έννοιας αυτής. Παρουσιάζει ενδιαφέρον η προσπάθεια απάντησης σε ορισμένα ερωτήματα: - Τι είναι πρόσωπο; - Ποιός είναι πρόσωπο; - Πως πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας προς το πρόσωπο; Αυτά είναι γενικά τα ερωτήματα που απασχολούν το χώρο της βιοηθικής και βιοδικαιικής επιστήμης. Οι απαντήσεις όμως δεν είναι πάντα σαφείς. Συμβαίνει, μάλιστα, να είναι εντελώς διαφοροποιημένες. Πιο συγκεκριμένα, ε...
Induction motor
Ενότητα: Επιστημονική Ορολογία
Κινητήρας στον οποίο τριφασικό ή οποιοδήποτε πολυφασικό εναλλασσόμενο ρεύμα διοχετεύεται σε πηνία με σιδερένιο πυρήνα (ή περιελίξεις) μέσα στον στάτορα. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο, το οποίο προκαλεί ρεύμα μαγνητισμού στα πηνία του στροφέα (ή στις περιελίξεις). Η αλληλεπίδραση του μαγνητικού πεδίου με το περιστρεφόμενο πεδίο, που παράγεται κατ αυτόν τον τρόπο, δημιουργεί περιστροφική κίνηση.
Infinity, Limits and Order. A Study on the Paradox
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Αν δεχθούμε ως βασική προϋπόθεση ότι η ανθρώπινη σκέψη κινείται με βάση τους ορισμούς και τις τάξεις, ορίζοντας δηλ. έννοιες και βασίζοντάς τις σε σειρές και τάξεις αιτιότητος, τότε καταλαβαίνομε γιατί το άπειρο παρουσιάζει απροσπέλαστες δυσκολίες στην ανθρώπινη σκέψη. Σύμφωνα με τη φύση του το άπειρο δεν μπορεί να ορισθή, να περιορισθή, και συγχρόνως δεν μπορεί να τοποθετηθή σε σειρά μαζί με άλλες αιτίες και αποτελέσματα, γιατί τότε οι σειρές και οι τάξεις εκτείνονται ατελεύτητα και γίνονται κενές και άχρηστες, χωρίς αρχή και χωρίς τέλος. Δύο προσπάθειες έχουν γίνει για να λυθή το πρόβλημα αυτό, που βρίσκεται στα όρια της ανθρώπινης σκέψης. Η πρώτη είναι να ορισθή μαθηματικά το άπειρο, χωρίς να υπάρχη ανάγκη να το παραθέσωμε σε αντιστοιχία με τον κόσμο : το μαθηματικό (ενέργεια) άπειρο υπάρχει ως αίτημα, έτσι ώστε να τοποθετηθή το άπειρο στον χώρο των ακατανόητων μυστικών όρων της θρησκείας, οιασδήποτε θρησκείας. Σ' αυτήν την περίπτωση το μόνο που κάνομε είναι να επαναλάβωμε ότι το άπειρο είναι ακατανόητο και να αξιώσωμε ότι υπάρχει. Παρ...
