Τεκμήρια από Όλα τα κέντρα
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Σύνολο: 316214
Oikonomos [Ioannis Pezaros] to [Konstantinos M. Koumas]
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση - Ενότητα αρχείων KEMNE
Δεν υπάρχει περιγραφή
Old Navarino
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφή
Old desserted Town of Egina
Ενότητα: Sketches from the Journals of James Skene
Δεν υπάρχει περιγραφή
Olive Guise, de to Ioannis Kolettis
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
On Aristotle΄s Principle of Contradiction. Its Ontological Foundation and Platonic Antecedents
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Αριστοτέλης θεωρεί ως έργο της φιλοσοφίας την έρευνα των αρχών των όντων και των επιστημών, συνεπώς δε και την βεβαιοτάτην πάσων των αρχών, την αρχήν της αντιφάσεως. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να εξετάση το πρόβλημα της φιλοσοφικής θεμελιώσεως της αρχής της αντιφάσεως κατά τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ειδικώς εν σχέσει προς τον έλεγχον των επιπτώσεων που συνακολουθούν την άρνησιν της αρχής αυτής. Εφαρμόζοντας τη διαλεκτική μέθοδο, ιδίως στα Μετά τα φυσικά Γ, ο Αριστοτέλης υιοθετεί και προεκτείνει τα πορίσματα του πλατωνικού Θεαιτήτου. Τόσο ο Πλάτων όσο και ο Αριστοτέλης κατέδειξαν ότι η οντολογική θέσις που βλέπει την πραγματικότητα ως αιώνιο γίγνεσθαι, αίρει κάθε έννοια σταθερότητος και προσδιορισμού, και καταλήγει αναπότρεπτα εις άρσιν της αρχής της αντιφάσεως. Παράδειγμα, ο σχετικισμός του Πρωταγόρα (και του Ηράκλειτου), που φθάνει στην ακραίαν θέσιν να αρνήται την δυνατότητα ψευδών κρίσεων. Μια τέτοια θεωρία όχι μόνο ανατρέπει κάθε βάση αντικειμενικών αξιολογήσεων, αλλά και αποσιωπά τον φιλοσοφικό λόγο και την έρευνα. Βασ...
On Eudoxus' Κυνών Διάλογοι
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
On Some Common Notions in Confucianism and Socratic Thought: Prudence, Moderation, Temperance etc.
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
On a Logistic Illusion of the Traditional Syntax
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Εις το άρθρον εκτίθεται η άποψις ότι αι κατηγορίαι της συντάξεως ή οι όροι της προτάσεως – το υποκείμενον, το κατηγορούμενον και οι άλλοι προσδιορισμοί – είναι φαινόμενα λογικά και δεν υπάρχουν ως φαινόμενα γλώσσης. Εάν αι κατηγορίαι της συντάξεως ήσαν φαινόμενα γλωσσικά, θα είχαν ιδιαίτερους κατά συντακτικήν κατηγορίαν γλωσσικούς δείκτας (language indicators). Αλλ’ είναι βέβαιον ότι εις την ινδοευρωπαϊκήν, την Σημιτικήν, Ουραλικήν και Αλταϊκήν γλώσσαν δεν υπάρχουν γλωσσικοί δείκται, οι οποίοι να διακρίνουν «τυπικώς» τας κατηγορίας της συντάξεως. Την αντίθετον θέσιν, ότι δηλαδή αι συντακτικαί κατηγορίαι δηλούνται εις την γλώσσαν δι’ ιδιαιτέρων γλωσσικών σημείων, θα ενίσχυεν η ύπαρξις γλωσσών, αι οποίαι διαθέτουν εις το σύστημα των γραμματικά και εν γένει γλωσσικά μέσα, δείκτας, οι οποίοι διακρίνουν «τυπικώς» τας κατηγορίας της συντάξεως. Δεν θα ίσχυε κατ’ ακολουθίαν δια τας γλώσσας αυτάς η άποψις τους συγγραφέως ότι η σχέσις μεταξύ των κατηγοριών της συντάξεως και της γλώσσης είναι «αριστοτελικός μύθος». Ο γλωσσικός δείκτης αποτελεί δια ...
On the Conception of Poverty in Democritus
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Το άρθρο αυτό εξετάζει την έννοια της πενίας στην ηθική προβληματική του Δημοκρίτου. Η θέση μου είναι ότι ο φιλόσοφος περιορίζει την έννοια της πενίας, προκειμένου να εκφράσει μια σχέση ανάμεσα στην επιθυμία και στη θεωρητική πραγματοποίησή της σε διαθέσιμες απολαύσεις. Η ικανότητα μετριασμού των πιθανών υπερβολών του πλούτου και της πενίας παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της συνολικής εικόνας του άριστου βίου στον Δημόκριτο, πού συνίσταται ακριβώς στην ισορροπία των ηδονών. Η πενία αντιμετωπίζεται καλύτερα, και ο άριστος βίος επιδιώκεται ορθότερα, με την σύγκριση της κατάστασης του ανθρώπου με εκείνους που βρίσκονται σε δεινότερη θέση από τον ίδιο και, ύστερα, με την υιοθέτηση ενός μικρού αριθμού βασικών επιθυμιών που μπορούν να ικανοποιηθούν με διαθέσιμες απολαύσεις. Στο δεύτερο μισό τού άρθρου, διατυπώνονται δύο ενστάσεις προς τη γενική θεώρηση της πενίας από τον Δημόκριτο: (α) ότι δεν ενδιαφέρεται αρκετά για τις δυσκολίες της υλικής πενίας και (β) ότι δεν αναγνωρίζει τον πιθανό ρόλο της αλλαγής των συνθηκών ως απάντηση στην πενία. ...
On the Primacy of Primary Substance in Aristotle' s Categories
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Το παρόν άρθρο ασχολείται πρωτευόντως με τους λόγους σύμφωνα με τους οποίους ο Αριστοτέλης, στο πρώιμο έργο του Κατηγορίες, αποδίδει υπεροχή στην «πρώτη ουσία» έναντι της «δευτέρας ουσίας» (δηλ. του είδους και του γένους) και των συμβεβηκότων. Ο συγγραφέας, λαμβάνοντας υπ' όψιν τόσο συγχρόνους όσο και αρχαίους σχολιαστές, ξεκινά την προσέγγισή του με ορισμένες γενικές εισαγωγικές παρατηρήσεις για το περιεχόμενο των Κατηγοριών και τη θέση τους στο Αριστοτελικό corpus και σύστημα. Επίσης, προσδιορίζει βασικές έννοιες, καθώς και ιδιαιτερότητες των Αριστοτελικών απόψεων. Εν συνεχεία, έχοντας επιχειρήσει σύγκριση του Σταγειρίτη με τον Πλάτωνα, προβαίνει στην κριτική εξέταση τριών αλληλένδετων λόγων σχετικών με την υπεροχή της πρώτης ουσίας, καθώς και ενός έμμεσου τέταρτου λόγου. Η πρώτη ουσία είναι το αναγκαίο υποκείμενο στο οποίο κατηγορούνται τόσο η δεύτερη ουσία όσο και τα συμβεβηκότα. Επομένως, α) η πρώτη ουσία είναι αναγκαία για την ύπαρξη των υπολοίπων (δευτέρων ουσιών και συμβεβηκότων). β) Η σχέση πρώτης ουσίας με τη δεύτερη ουσία δεν εί...
On the Sceptic Period of the Platonic Academy
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
