Τεκμήρια από Όλα τα κέντρα
<< 10
10 >>
<< 10
10 >>
Σύνολο: 316214
Didot to Ioannis Kolettis
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Didot to Ioannis Kolettis
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Didot προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Didot προς Ιωάννη Κωλέττη
Ενότητα: Ελληνική Επανάσταση και Συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους. Ψηφιοποιημένες συλλογές του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεωτέρου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Die Anfänge der vergleichenden Kunstwissenschaft bei Simonides von Keos
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Ο Σιμωνίδης ο Κείος είναι ίσως ο πρώτος, που διετύπωσε την άποψη ότι η ζωγραφική είναι ποίησις σιγώσα και η ποίησις ζωγραφία φθεγγομένη. Κατά την αποψιν αυτή έχουν οι δύο αυτές τέχνες πρώτο κοινό χαρακτηριστικό, ότι κατασκευάζουν κάτι, δεύτερο ότι αυτό είναι εικόνα. Νομίζω ότι την ίδια γνώμη θα είχεν ο Σιμωνίδης και για την πλαστική και για την μουσική — την άποψη του Σιμωνίδη επεκτείνει στην μουσική ήδη ο Πλούταρχος. Με τον Σιμωνίδη ανάγονται οι λεγόμενες Καλές Τέχνες σε μιαν αρχή, δηλ. στο ότι το έργο της τέχνης είναι εικόνα. Αυτό είναι σήμερα κοινός τόπος, ύστερα προ πάντων από την Σχολή των Φορμαλιστών, και αφετηρία— όπως γράφει ο Sklovskij, επικαλούμενος την όμοια με του Σιμωνίδη άποψη του Potembnja, ενός από τους προδρόμους του Φορμαλισμού, — κάθε θεωρίας της λογοτεχνίας. Το έργο της τέχνης έχει σχέση προς την πραγματικότητα. Τούτο συνάγεται από τον όρο ζωγραφία. Προς την πραγματικότητα της ζωής. Στο βάθος λοιπόν εθεώρησε ο Σιμωνίδης την τέχνη μίμηση. Αλλά το πρόβλημα είναι ποια είναι η σχέση του έργου της τέχνης προς την πραγματικ...
Die Aufgabe der «Metaphysik» des Aristoteles
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Στα λεγόμενα «Μεταφυσικά» του Αριστοτέλους υπάρχει κάποια δυσκολία, που ακόμα δεν έχει συζητηθή εξαντλητικά· εννοούμε το γεγονός ότι στο έργο αυτό βρίσκομε δύο ορισμούς της επιστήμης, στην οποία αναφέρεται. Ο W. Jaeger πρώτος επεχείρησε με αρκετή εμμονή να εξηγήση το πράγμα από την εξέλιξη του συγγραφέα, όπου διακρίνει μια Θεολογική Επιστήμη η Φιλοσοφία από μια Πρώτη Επιστήμη η Φιλοσοφία, μια metaphysica specialis από μια metaphysica generalis, που ο Αριστοτέλης δεν της έδωσε όνομα, εντοπισμένες η πρώτη στο πλατωνικό στάδιο του Αριστοτέλους και η δεύτερη στο τελευταίο στάδιο της εξέλιξής του. Θέμα της metaphysica specialis είναι η εξέταση των πραγμάτων που υπάρχουν καθαυτά (χωριστά) και είναι αμετάβλητα (ακίνητα). Τα πράγματα αυτά είναι οι αρχές όλων των όντων. Πάνω από αυτά στέκει η θεότητα (το θείον) ως πρώτη αρχή αυτών των πραγμάτων και συγχρόνως όλων των όντων. Θέμα της metaphysica generalis είναι η θεώρηση του όντος ως όντος (το ον ή ον) και του ότι καθαυτό αναφέρεται σ’ αυτό. Ο Ph. Merlan ύστερα από εξέταση του Γ, του Ε 1 και του Κ...
Die Begriffe Praxis und Poiesis bei Aristoteles. Zum Verständnis von Geistiger und Körperlicher Arbeit in der Antiken Philosophie
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Στο παρόν άρθρο εξετάζεται η σημασία της ανθρώπινης δραστηριότητας σε σχέση προς την κοινωνική φιλοσοφία του Αριστοτέλους, όπως αυτή αναπτύχθηκε στα ηθικά του κείμενα (Πολιτικά και Ηθικά Νικομάχεια). Κατά την αρχαιότητα, όταν η πόλις-κράτος ήταν συγχρόνως και μια κοινωνία η οποία στήριζε το θεσμό της δουλείας, ο θαυμασμός της «ηθικής» πνευματικής δραστηριότητας (πράξις) αποτελούσε συγχρόνως και αποστροφή προς την «ανήθικη» φυσική δραστηριότητα (ποίησις). Η επικριτική στρατηγική της αριστοτελικής θεωρίας για την έννοια της ανθρώπινης δράσης βασίζεται στη θεωρία της πόλης, η οποία υπερασπίζεται τη θέση της άρχουσας τάξης όπως και τους θεσμοθετημένους νόμους που προωθούν τη νομιμοποίηση μιας κοινωνίας, η οποία στηρίζεται στην κοινωνική ανισότητα. Μέρος της υπερασπιστικής στρατηγικής των κληρονομικών δικαιω¬μάτων της άρχουσας τάξης δεν είναι μόνο ο εξοβελισμός της φυσικής δρα¬στηριότητας από τις πιο εκλεπτυσμένες πρακτικές δραστηριότητες αλλά και ο περιορισμός της αποκλειστικώς στα αγαθά που παράγονται και κατα¬σκευάζονται από τη γή. Τα αγαθά,...
Die Bilderstürmer. Eine tragödie in fünf Akten von Cleon Rangabe. Übersetzt und für die Deutsche Bühne bearbeitet von Rudolf Presber
Ενότητα: Βιβλία του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού
Δεν υπάρχει περιγραφή
Die Bilderstürmer. Eine tragödie in fünf Akten von Cleon Rangabe. Übersetzt und für die Deutsche Bühne bearbeitet von Rudolf Presber
Ενότητα: Εκδόσεις έργων από τη βιβλιοθήκη της οικογένειας Ραγκαβή
Δεν υπάρχει περιγραφή
Die Metaphysische bedeutung des wortes Αίδης bei Herakleitos
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Δεν υπάρχει περιγραφή
Die Philosophie der Eleaten und der Aufbau von Euklids Elementen
Ενότητα: Άρθρα του περιοδικού "Φιλοσοφία"
Εις την παρούσαν εργασίαν ο συγγραφεύς, συνεχίζων την από μακρού ερευνάν του σχετικώς με την υπ΄αυτού εγκαινιασθείσαν έποψιν της αναγωγής των παραγωγικών Μαθηματικών των Ελλήνων εις την Διαλεκτικήν των Ελεατών, επιζητεί όπως παράσχη, ειδικώτερον δια την περίπτωσιν των Μαθηματικών του Ευκλείδου, στοιχεία τεκμηριούντα την έποψίν του ταύτην. Προς τούτο αναχωρεί ούτος, πρώτον, από δύο παραδείγματα αποδείξεων απαντωμένων εις τα Στοιχεία, γινομένων δε κατά την μέθοδον της εις άτοπον απαγωγής (εμμέσου αποδείξεως). Είναι η μέθοδος με την οποίαν αποδεικνύονται, ως επί το πλείστον, υπό του Ευκλείδου τα θεωρήματα των Στοιχείων, και άνευ της οποίας, κατά τον συγγραφέα, δεν θα καθίστατο δυνατή η συστηματική ίδρυσις των Μαθηματικών. Ακριβώς, η εις τα Μαθηματικά εφαρμογή της αποδεικτικής αυτής μεθόδου, ως ισχυρίζεται ο συγγραφεύς, χαρακτηρίζει την εις αυτά επίδρασιν της ελεατικής Φιλοσοφίας. Και ενώ μεν ούτος θα ηδύνατο, εις το σημείον αυτό της εργασίας, να προβή αμέσως εις την κατάδειξίν του ως άνω χαρακτηρισμού, προτίμα όμως, δεύτερον, όπως παρεμβάλη...
