Τεκμήρια από Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου

<< 10 10 >>

Σύνολο: 11921

Liber Fronesis Maioris Consilii 1318-1325, Οἱ ρέκτορες ἐπανερχόμενοι ἐν Βενετίᾳ ὀφείλουσι νὰ ὑποβάλωσι πρὸς τὸν Δόγην, ἔκθεσιν τῶν ἀναγκῶν τοῦ τόπου τῆς διοικήσεώς των. Ἐπειδὴ ὅμως συνήθως ἐπὶ τῶν προτεινομένων ἐλάχιστα ἢ οὐδὲν ἐνεργοῦνται, ἕνεκα τῶν ἀπασχολήσεων τῆς μείζονος καγκελλαρίας, πρὸς ζημίαν τῆς κοινότητος καὶ τῶν μερῶν ἐκείνων, ἀποφασίζεται ὅπως τοῦ λοιποῦ οἱ σύμβουλοι ὀφείλουσι νὰ παραδίδωσι πρὸς τοὺς προνοητὰς τῆς κοινότητος τὰς ἐκθέσεις τῶν ρεκτόρων, ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ὑποβολῆς των. Ἐπίσης πρέπει νὰ ὑποβληθῶσιν ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν, ὅσαι εὑρίσκονται ἐν τῇ γραμματείᾳ, ὅπως οἱ προνοηταὶ συσκεφθῶσι καὶ προβλέψωσι περὶ ὅλων τῶν ἀναφερομένων, ὑποβάλλοντες ἐγγράφως τὰς γνώμας των ἐντὸς μηνὸς πρὸς τὸν Δόγην καὶ τοὺς Συμβούλους του, μεθ' ὧν θὰ συζητήσωσι τὰ ζητήματα,οὗτοι δὲ ὀφείλουσι νὰ γνωματεύσωσιν ἐντὸς τεσσάρων ἡμερῶν. 1325, Ἰουνίου 16, αριθ. εγγράφου 19

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Fronesis Maioris Consilii 1318-1325, Ἐπειδὴ πολλὰ ὀφφίκια καὶ καστελλανίαι Κρήτης δίδονται λόγῳ χάριτος, οἱ λαμβάνοντες δὲ δὲν μεταβαίνουσιν ἐγκαίρως εἰς τὰς θέσεις των ἐν Κρήτῃ, ἀλλὰ παραμένουσιν ἐν Βενετίᾳ ἐκλεγόμενοι εἰς ἄλλα ὀφφίκια καὶ διοικήσεις, ἀπολαμβάνοντες ταῦτα, κατόπιν δὲ μεταβαίνουσιν εἰς Κρήτην ὅταν θελήσωσιν, ὅπερ δὲν εἶναι πρέπον, ἀποφασίζεται ὅπως ἐὰν τις λάβῃ ὀφφίκιον ἢ καστελλανίαν ἐν Κρήτῃ λόγῳ χάριτος ἐκλεγῇ δὲ ἐν Βενετίᾳ εἰς ἄλλο ὀφφίκιον ἢ διοίκησιν καὶ ἀποδεχθῆ τοῦτο, νὰ μὴ ἔχῃ δικαίωμα ἐπὶ τοῦ ἐν Κρήτῃ, ἐπὶ πλέον δὲ ἐὰν ἐντὸς τοῦ ἔτους ἀφ᾿ ὅτου ἐγένετο εἰς αὐτοὺς ἡ χάρις, δὲν ἐλήφθησαν ἐπιστολαί των ὅτι ἀνεχώρησαν μεταβαίνοντες εἰς Κρήτην, νὰ ἀνακαλεῖται ἡ δοθεῖσα εἰς αὐτοὺς χάρις. 1324 Μαρτίου 25, αριθ. εγγράφου 18

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Fronesis Maioris Consilii 1318-1325, Ἐπειδὴ ρέκτορές τινες δαπανῶσι πολλάκις εἰς τὰς διοικήσεις, χωρὶς αἱ δαπάναι αὗται νὰ προβλέπωνται ὑπὸ τῶν ἐντολῶν των, δικαιολογοῦντες ταύτας ὡς γενομένας ἐπὶ τῇ βάσει ἐθίμου διατηρηθέντος ὑπὸ τῶν προκατόχων των, ἐν περιπτώσει δὲ καθ᾿ ἥν ἤθελεν ἀναφυῇ ζήτημα ὑπὸ τοῦ ὀφφικίου τοῦ ἐλέγχου, συνήρχετο κατ᾿ αἴτησιν τῶν ρεκτόρων τούτων, ὁ Δόγης, οἱ Σύμβουλοι, οἱ Πρόεδροι, (τῶν 40) οἱ δικηγόροι τῆς κοινότητος, οἱ ὀφφικιοῦχοι τοῦ ἐλέγχου καὶ ἀπεφάσιζον ἐὰν ἔπρεπε νὰ ἐγκριθῶσιν αἱ δαπάναι, συμφώνως πρὸς ἐξουσιοδότησιν τοῦ παλαιοῦ συμβουλίου. Τοῦτ᾿ αὐτὸ ἐνηργεῖτο καὶ περὶ τῶν δαπανῶν τῶν πρεσβευτῶν. Ἀποφασίζεται, ὅπως ἀνακληθῇ ἡ ἀπόφασις αὕτη, ὡς πρὸς τὸ δικαίωμα τοῦ κολλεγίου τούτου νὰ ἐγκρίνῃ δαπάνας ρεκτόρων καὶ ὀφφικιούχων ἢ πρεσβευτῶν, αἵτινες δὲν περιλαμβάνονται εἰς τὰς ἐντολάς των, εἴτε ἐὰν ἐγένοντο ἐπὶ τῇ βάσει ἐθίμου, εἴτε ἄλλως πως, παρὰ τὰς ἐντολάς, καὶ έπιτρέπεται μόνον ὑπέρβασις δαπάνης 20 λιτρῶν μικρῶν, ἐὰν ἀποδειχθῇ ὑπὸ τοῦ κολλεγίου τούτου ὅτι ἡ δαπάνη αὕτη ὑπῆρξε δεδικαιολογημένη. 1322, Φεβρουαρίου 28, αριθ. εγγράφου 14

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1
<< 10 10 >>