Τεκμήρια από Κέντρον Ερεύνης της Ιστορίας του Ελληνικού Δικαίου

10 >>

Σύνολο: 11921

Liber Cerberus Auogariae Communis 1282-1300, Κρητικαὶ ὑποθέσεις, αριθ. εγγράφου 5

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Clericus Civicus Maioris Consilii 1315-1318, Ἕνεκα τῶν πολλῶν ζημιῶν καὶ δαπανῶν τὰς ὁποίας ὑπέστησαν ἐν τῇ νήσῳ Κυθήρων, οἱ ἐκ Κρήτης Βαρθολομαῖος Βενιέρης καὶ ἀδελφοί, ᾐτήσαντο παρὰ τῆς Βενετικῆς αὐθεντίας εἴτε νὰ ἀγοράσῃ τὴν νῆσον ἀντὶ δικαίου τιμήματος, εἴτε νὰ ἐπιτρέψῃ είς αὐτοὺς νὰ πωλήσωσιν, ἤ τοὐλάχιστον νὰ ἐξαγάγωσιν ἐκ Κρήτης 2000 σταρὰ σίτου καὶ μεταφέρωσι ταῦτα εἰς Κύθηρα. Αἱ δύο πρῶται προτάσεις ἀπερρίφθησαν, ἐγένετο δὲ χάρις εἰς τὸν Βαρθολομαῖον τοῦτον καὶ ἀδελφούς, ὅπως ἐξαγάγωσιν ἐκ Κρήτης μόνον μουτζούρια δέκα τέσσαρας χιλιάδας ἐτησίως ἐπὶ τριετίαν, τῇ ἀδείᾳ τοῦ δουκὸς Κρήτης καὶ τῶν συμβούλων, ὑπὸ τὸν ὅρον νὰ μεταφέρωσι ταῦτα εἰς Κύθηρα. Ἐφίσταται ἡ προσοχὴ τοῦ δουκὸς Κρήτης ὅπως ἡ ἐξαχθησόμενη ποσότης σίτου μὴ ὑπερβῇ τὴν παραχωρηθεῖσαν. 1315, Ὀκτωβρίου 28, αριθ. εγγράφου 8

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Clericus Civicus Maioris Consilii 1315-1318, Πᾶς Βενετὸς εἰσκομίζων σῖτον ἐκ Κρήτης νέον καὶ ἐμπορεύσιμον, μὲ οἷον δήποτε πλοῖον, εἴτε Βενετικὸν εἴτε ξένον, ἀναχωρῶν δὲ μέχρι τῆς προσεχοῦς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πάντων καὶ φέρων ἐπιστολὰς τοῦ ρέκτορος τοῦ τόπου τῆς φορτώσεως, εἰς τὰς ὁποίας νὰ περιλαμβάνηται ἡ ποσότης τοῦ σίτου τούτου, θὰ λαμβάνῃ ἐκ τῆς κοινότητος, γρόσια 10 δι' ἕκαστον σταρά. Τὸν σῖτον τοῦτον δὲν δύναται οὔτε ἐν ὅλῳ, οὔτε ἐν μέρει νὰ φέρῃ εἰς ἄλλον τόπον εἰμὴ μόνον ἐν Βενετίᾳ, ἐπὶ ποινῇ σολδίων 10 δι΄ ἕκαστον σταρά. Ἐν Βενετίᾳ δύναται νὰ πωλήσῃ τοῦτον εἰς τὴν κοινότητα κτὰ βούλησιν ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν ἀντὶ 10 γροσίων, καὶ νὰ λάβῃ τὴν ἐξόφλησιν ἐντός δὐο μηνῶν, ἤ εἰς τὴν ἀγορὰν συμφώνως πρὸς τὴν τρέχουσαν τιμήν. 1315, Ἰουλίου 19, αριθ. εγγράφου 5

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

Liber Clericus Civicus Maioris Consilii 1315-1318, Τὸ πλοῖον Ἁγία Χριστίνη τοῦ πλοιάρχου Μάρκου Σαλαμών, εὑρισκόμενον ἐν Χάνδακι, ἐφορτώθη καὶ μετὰ ταῦτα ἐμετρήθη τὸ ἐμπόρευμα ὑπὸ τοῦ δουκός, ὁ δὲ πλοίαρχος ὡρκίσθη, ὅτι οὐδὲν πλέον θέλει φορτωθῇ ἐπὶ τοῦ πλοίου τούτου. Μετὰ ταῦτα ὅμως μετέβη παρ᾿ αὐτῷ ὁ Νικόλαος Μπόνος, ὅστις ἠρώτησεν ἐὰν θὰ ἐδέχετο ἐπὶ τοῦ πλοίου του τρία δέματα μετάξης, ἀλλ᾿ ὁ Σαλαμὼν ἠρνήθη. Ὁ Ν. Μπόνος τότε μετέβη πρὸς τὸν δοῦκα, καὶ ἠνάγκασεν αὐτὸν νὰ δεχθῇ τὰ δέματα κατὰ διαταγὴν τοῦ δουκὸς καὶ νὰ μεταφέρῃ ταῦτα εἰς Βενετίαν. Ὁ Σαλαμὼν ἐδέχθη νομίζων ὅτι οὐδὲν ἔπραττε παρὰ τὰς διαταγὰς καὶ ὅτι ἠδύνατο νὰ φορτώσῃ ἀφ᾿ οὖ εἶχε νὰ παραμένῃ εἰς τὸ ἐξωτερικὸν ἐπὶ 10 μῆνας ὡς εἶπε. Οἱ ὀφφικιοῦχοι ὅμως τῆς Ἀνατολῆς ἀπεφήναντο ὅτι ἦτο ἐκπρόθεσμος καὶ ὤφειλε νὰ ὑποστῇ τὴν ποινὴν τοῦ τετάρτου τῆς ἀξίας τοῦ ἐμπορεύματος. Ἀποφασίζεται νὰ δοθῇ εἰς αὐτὸν χάρις τοῦ προστίμου, ἀφ᾿ οὖ ὁμώσῃ ὅτι δὲν ἐγνώριζε τὰς διαταγάς. 1317, Νοεμβρίου 13, αριθ. εγγράφου 46

Ενότητα: Νομικές Πηγές της Μεταβυζαντινής Περιόδου και του Νεοτέρου Ελληνισμού
1

10 >>